Η Περιοχή

Παρθένα δάση, πεντακάθαρες ακρογιαλιές, ιαματικές πηγές, καταρράχτες και ένας τεράστιος ελαιώνας είναι μόλις μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν την περιοχή.

Οι Ροβιές βρίσκονται μέσα στο τόξο που σχηματίζουν τα πευκόφυτα βουνά Τελέθριο και Καβαλάρης σε ένα τεράστιο ελαιώνα, που ενώνει τους πρόποδες του βουνού με την θάλασσα.
Αναμφίβολα ιστορική γη οι Οροβίαι, αναφέρονται από το Στράβωνα, σε σχέση με το «αψευδέστατον» μαντείο του Σεληνούντιου Απόλλωνα στη θέση «Ταξιάρχης», κοντά στη μονή της Αγίας Ειρήνης της Χρυσοβαλλάντου. Αναφορικά με την προέλευση της ονομασίας της, κάποιοι ερευνητές την αποδίδουν είτε στον όροβο (ρόβι), φυτό που ευδοκιμούσε στα εδάφη της και ήταν κατάλληλο για την τροφή των βοοειδών, ενώ κάποιοι άλλοι στον ονοκένταυρο, δηλαδή Κένταυρο με κεφάλι όνου, Ορόβα.
Η περιοχή, που κατοικείται χωρίς διακοπή από τα Νεολιθικά χρόνια, δέχθηκε ισχυρό πλήγμα το 427 π.Χ., από παλιρροϊκό κύμα, το οποίο δημιούργησε ισχυρός σεισμός και οι κάτοικοί της αποσύρθηκαν στη γύρω ορεινή περιοχή.
Ιδιαίτερη σημασία απέκτησαν οι Ροβιές στα Βυζαντινά χρόνια, καθώς και στη Φραγκοβενετική περίοδο, όπως μαρτυρά ο Πύργος που ορθώνεται έως σήμερα, στο κέντρο του οικισμού. Όταν στα 1470 η Εύβοια πέφτει στα χέρια των Τούρκων, οι Ροβιές θα διατηρήσουν τη στρατιωτική και διοικητική σημασία τους, καθώς οι κατακτητές θα την ορίσουν ως πρωτεύουσα του ομώνυμου Δήμου (Nahiyie y Roviez) της περιοχής.
Στα 1832 οι Ροβιές και η γύρω καλλιεργήσιμη γη πωλούνται από τον Τούρκο ιδιοκτήτη τους στον Απόστολο Δούμα, ενώ στα 1836 θα ενταχθούν στο νεοσύστατο Δήμο Αιγαίων, που είχε ως πρωτεύουσά του τη Λίμνη. Θα παραμείνουν σε αυτόν ως το 1912. Το 1912, με την κατάργηση του Δήμου Αιγαίων, οι Ροβιές θα αποτελέσουν ξεχωριστή κοινότητα, με υπαγόμενους σ’αυτήν τους οικισμούς Καλαμούδι, Μαρούλι, Κούλουρος, Παληοχώρι, Δαμιά, Δρυμώνα, Αγιαννάκος, Μανδανικά (Δάφνη).
Το 1997 θα υπαχθούν, εκ νέου, στον Καποδιστριακό Δήμο Ελυμνίων, ως δημοτικό διαμέρισμα.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ο πληθυσμός της ανέρχεται στους 1.155 κατοίκους.

Λίγα χιλιόμετρα από τις Ροβιές ακολουθώντας τον παραθαλάσσιο δρόμο θα βρείτε μια πραγματικά πανέμορφη κωμόπολη. Η Λίμνη χτισμένη αμφιθεατρικά σε ένα προφυλαγμένο κόλπο βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με το τοπίο και τις κατάφυτες δαντελωτές ακρογιαλιές, που βρίσκονται γύρω της. Περπατώντας στα πλακόστρωτα σοκάκια θα αντικρίσετε φροντισμένα σπίτια πνιγμένα στις βουκαμβίλιες και παραδοσιακά καπετανόσπιτα που μαρτυρούν τη ναυτοσύνη των κατοίκων της. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον παραλιακό δρόμο με το μικρό λιμανάκι, σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών για σεργιάνι, καφέ, ντόπιο τσίπουρο και ολόφρεσκα θαλασσινά δίπλα στην γαλήνια θάλασσα με θέα τον βόρειο Ευβοϊκό.

Βρίσκεται περίπου 20 χλμ βόρεια από τις Ροβιές. Κύριος λόγος επίσκεψης είναι οι φημισμένες ιαματικές πηγές της ,που μπορούν να σας χαρίσουν πραγματική χαλάρωση και θεραπεία.
Όλοι οι νέοι μόλις ακούνε λουτρά, συνδυάζουν στο μυαλό τους ηλικιωμένους και μυρωδιά από θειάφι. Κι όμως, η Αιδηψός, χάρη στις πηγές της υπήρξε πασίγνωστος προορισμός κατά την αρχαιότητα όπου όλοι, νέοι και ηλικιωμένοι, πήγαιναν να κάνουν το λουτρό τους στα νερά αυτά, οι μεν για να ενδυναμώσουν το σώμα τους, οι δε για να καταπολεμήσουν τις διάφορες εκ γήρατος παθήσεις. Όταν ο Ρωμαίος στρατηγός, Σύλλας επισκέφθηκε την περιοχή έχτισε εκεί θέρμες, ερείπια των οποίων σώζονται ακόμα και σήμερα.
Σήμερα είναι μια μικρή κωμόπολη με δεκάδες επιλογές για να κάνετε το ιαματικό μπάνιο σας.

Πολλές οι επιλογές για κολύμπι στις Ροβιές καθώς η περιοχή είναι γεμάτη από πανέμορφες, ήσυχες παραλίες και μικρούς γραφικούς κολπίσκους. Όλες με κοινό χαρακτηριστικό τα πεντακάθαρα νερά!
Κολυμπήστε στον Ηρακλή, μια πανέμορφη παραλία με ψιλό χαλικάκι, υπέροχα καθαρά γαλάζια νερά και πεύκα που φτάνουν ως την άκρη της θάλασσας. Μιας και όλη η ακτογραμμή κατά μήκος του Ελαιώνα είναι προσβάσιμη, θα βρείτε τις μικρές, ήσυχες παραλίες: Αϊ Απόστολος, Κάμαρες, Ποτάμι, Ετέμ, Καμίνι και Αμπουριά.
Ξεχωρίζουν η παραλία Κοχύλι, οργανωμένη κοσμική παραλία (ομπρέλες, μπαρ), με πολύ καθαρή άμμο, ιδανική για θαλάσσια σπορ, μεταξύ Ροβιών και Λίμνης, καθώς και οι παραλίες της Σπιάδας στην ίδια περιοχή.

Σε 620 μέτρα υψόμετρο, ανάμεσα στην Κερασιά και τον Δρυμώνα, βρίσκεται ένας επίγειος παράδεισος, μια περιοχή εξαίρετου φυσικού κάλλους. Το Δασαρχείο Λίμνης έχει κατασκευάσει με πολύ μεράκι και φυσικά υλικά ξύλινες γέφυρες και στηρίγματα για να απολαύσετε το τοπίο. Τα νερά που πέφτουν με δύναμη από 15 μέτρα ύψος σε μια μικρή λίμνη, είναι τα τρεχούμενα νερά του ποταμού Σηπιά. Γύρω από την λίμνη υπάρχουν έλατα και βράχια όπως άλλωστε και σε όλο το δάσος της περιοχής αλλά και μαύρα πεύκα, είδος ιδιαίτερα σπάνιο. Δίπλα στους καταρράκτες, σε ένα ξύλινο σπιτάκι, θα δείτε ακόμα απολιθώματα και ποικιλία τοπικών φυτών σε μια έκθεση που έχουν οργανώσει εδώ και χρόνια οι υπεύθυνοι του Δασαρχείου του Δρυμώνα. Μην ξεχάσετε να έχετε μαζί σας ζακέτα γιατί όλες τις εποχές η θερμοκρασία της περιοχής είναι αρκετά χαμηλότερη από τη γύρω περιοχή ,λόγω των δέντρων και του υψόμετρου. Θα το καταλάβετε άλλωστε και αν βάλετε τα χέρια σας στα τρεχούμενα νερά!

Στο μουσείο αυτό συγκεντρώθηκαν απολιθώματα που μετρούν από 6.500.000 έως και 9.000.000 χρόνια από τα 24 διαφορετικά είδη ζώων που βρέθηκαν στην περιοχή της Κερασιάς τα τελευταία 50 χρόνια.
Στις αίθουσές θα δείτε σκελετούς ζώων, απολιθώματα και φωτογραφικό υλικό με επεξηγήσεις για το είδος και την χρονολογία. Ανάμεσα στα εκθέματα ξεχωρίζουν τα θηλαστικά της παλαιοντολογικής εποχής, όπως μαχαιρόδοντες, τα οποία πρέπει να μοιάζανε με τα λιοντάρια, τα ελλαδοθήρια κάτι σαν καμηλοπαρδάλεις αλλά με χαμηλό λαιμό καθώς και τα κρανία από ρινόκερο. Ένα πολύ προσεγμένο και ιδιαίτερο μουσείο που αξίζει να επισκεφθείτε.
Ωράριο λειτουργίας: 10:00-14:00 & 17:00-20:00, Δευτέρα και Πέμπτη το μουσείο είναι κλειστό.
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 22270 98254
Περισσότερες πληροφορίες στο http://www.kerasiamuseum.gr

Ένα από τα ομορφότερα και πλουσιότερα λαογραφικά μουσεία της Εύβοιας. Ο χώρος και τα εκθέματά του ,αποτελούν ζωντανή έκφραση της λαϊκής παράδοσης της κωμόπολης. Στεγάζεται σε διώροφο παραδοσιακό κτίσμα στο ιστορικό κέντρο. Σε ισόγεια αίθουσα εκτίθεται αρχαιολογική συλλογή από τη Λίμνη και τη γύρω περιοχή, που περιλαμβάνει αγγεία, νομισματική συλλογή, αρχιτεκτονικά μέλη, ταφικές επιγραφές της κλασικής, της ελληνιστικής και της ρωμαϊκής περιόδου.